سفیدک پودری یا حقیقی
:

میزبان ها :

اغلب درختان مثمر و غیر مثمر ودرختچه ها ی پهن برگ وهمچنین گیاهان علفی مانند افرا ،نارون ، چنار ، بلوط ،اقاقیا ،زبان گنجشک،توسکا ،ماگنولیا راش ، رز ،زرشک ، انگور، زیتون و درختان هسته دار و دانه دار

علائم:

اگر جه انواع مختلفی از قارچ این بیماری را ایجاد می کنند اما علائم فعالیت آنان بسیار شبیه به هم است. این بیماری منجر به ظهور نواحی پودر مانند به رنگ سفید الی خاکستری بر روی قسمتهای مختلف گیاه بخصوص نواحی رویین برگ، ساقه های جوان، جوانه ها و میوه های جوان گیاه می شود. در مورد برگها احتمال زرد شدن قسمتهایی از زیر برگ نیز وجود دارد که این مسئله را میتوانید در تصاویر موجود در انتهای مطلب(تصویر مربوط به نخود شیرین) مشاهده کنید. گاهی با پیشرفت بیماری نواحی اطراف قسمتهای آلوده تغییر رنگ می دهند و معمولا تبدیل به نواحی زرد رنگ و یا قهوه ای رنگ با حاشیه ای زرد رنگ می شوند . با پیشرفت بیماری احتمال پیوستن نواحی آلوده و ریزش برگهایی که آلودگی شدید دارند نیز وجود دارد. در واقع با پیشرفت بیماری و عدم مبارزه با آنان نه تنها قسمتهای آلوده گسترده تر می شوند بلکه ضخامت لایه سفید رنگ نیز بیشتر می شود به نحوی که ناحیه آلوده کاملا سفید رنگ به نظر می رسد.

بیولوژی

فرم جنسی پاتوژن یک آسکومیست و فرم غیر جنسی یک دئوترومیست است. پاتوژن بصورت میسلیوم روی شاخه ها و همچنین بصورت اندامهای جنسی(کلیستوتسیوم) در برگ های ریخته شده پای درختان زمستان گذرانی می کنند. در فصل بهار آلودگی توسط میسلیوم شروع می شود. از میسلیوم های  موجود در سطح میزبان کنیدیوفور های حامل کنیدی ها منشا می گیرند و کنیدی ها پس از جدا شدن از کنیدیوفور ها توسط باد و دیگر ناقلین جابجا شده و آلودگی بدین صورت در فصل بهار و تابستان انتشار می یابد. آلودگی در دمای ۳۵-۵ درجه سانتی گراد و در رطوبت بالای ٪۳۰امکان پذیر است. دمای اپتیمم برای آلودگی ۲۵ درجه سانتی گراد است. باران سبب توقف فعالیت پاتوژن می شود.

مناطق انتشار در ایران

در ایران بیماری سفیدک مو در نقاط آذربایجان ، خراسان و اطراف تهران ، زنجان ، اراک ، قزوین ، اصفهان ، ارومیه ، فارس ، کاشان ، کرمانشاه ، گلپایگان ، خرم آباد ، محلات و بطور کلی در کلیه استانهای ایران در تمام نقاط انگورخیز ایران به چشم می‌خورد.

مبارزه زراعی

مبارزه زراعی عبارت است از انتخاب پایه‌های مقاوم به بیماری. تراکم کاشت، از مصرف کودهای نیتروژنه در اواخر فصل تابستان صرف نظر کنیم، زمان آبیاری گیاهان، .

مبارزه شیمیایی

گوگرد ، سولفور، پنکونازول

بیماری سفیدک داخلی یا دروغی

Downy mildew

این بیماری به نامهای سفیدک کرکی یا دروغین نیز شناخته می شود. میزبان ها اکثرا روی سبز و سیفی و درختان انگور

سفیدک داخلی در هر نقطه از دنیا که رطوبت برای ایجادآلودگی کافی و دما تقریبا بالاست گزارش شده است. بیماری فقط به اعضاء گیاهان خانواده کدوئیان از جمله خیار ،خیار چمبر ،طالبی ،خربزه ،گرمک ،کدو تنبل ،کدو خورشتی ،هندوانه ،خیار وحشی و تعداد کمی از علفهای هرز نیز حمله کند.کدو حلوایی و کدو مسمایی به این بیماری مقاوم هستند .

علائم بیماری :

علائم بیماری ابتدا روی سطح فوقانی برگ بصورت لکه هایی به رنگ زرد کم رنگ با ظاهری روغنی، بدون حاشیه دیده میشود.درسطح زیرین همین نقاط، اسپورهای قارچ به صورت کرک های خاکستری یا سفید، ظریف و متراکم تشکیل می گردد.لکه ها به تدریج به هم پیوسته و سطح وسیعی از برگ خشک و نکروزه شده و به رنگ قهوه ای درمی آید.آلودگی برگها مهمترین منبع عفونت میوه ها می باشد. برگهای شدیداً آلوده، خزان میکنند.

انتهای سرشاخه های آلوده، ضخیم و خمیده شده و بر اثر اسپورافشانی به رنگ سفید درآمده، سرانجام قهوه ای شده می خشکند. علائم مشابهی روی دمبرگ ، پیچک و گل آذین جوان هم دیده می شود. اگرعامل بیماری درآغاز تشکیل این اندام ها حمله کند، رشد آنها متوقف شده، نهایتاً به رنگ قهوه ای درآمده، خشک شده و می افتند.

راه های پیشگیری و کنترل بیماری :

– زهکشی تاکستان ها به منظور پیشگیری از جمع شدن آب راکد و کاهش رطوبت

– جمع آوری، زیرخاک کردن یا سوزاندن برگ ها در انتهای فصل

– هرس سرشاخه های آلوده و انهدام آنها

– هرس اندام های سبز نزدیک به زمین

سم پاشی با بردوفیکس به شرح زیر :

·         سم پاشی با بردوفیکس ۱۰ در هزار پس از برداشت محصول

·         سم پاشی با بردوفیکس ۱۰ درهزار قبل از تورم جوانه ها

·         در صورت مساعد بودن شرایط محیطی مناسب برای رشد قارچ ( دمای مطلوب، رطوبت بالا، وجود مه یا شبنم)، تکرار سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزار بعد از گلدهی هر ۱۰ روز یکبارتا برطرف شدن عوامل مساعد ضروری است

·         مانکوزب ۱-۱.۵ در هزار

کرم میوه خوار درختان

در اکثر مناطق کشور انتشار دارد. از آفات مهم درختان میوه هسته‌دار شامل انواع آلو، گوجه، هلو و گاهی زردآلو و گیلاس، آلبالو و قیسی می‌باشد. به آلو سیاه خسارت زیادی می‌زند، لاروهای این آفت علاوه بر میوه ممکن است جوانه‌ها را نیز مورد حمله قرار دهند. خسارت عمده آن شامل تغذیه لارو از گوشت یا پریکارپ میوه می‌باشد. میوه‌های کرم زده در صورتی که لاروه میوه را ترک کرده باشند محتوی توده متراکم فضولات سیاه رنگ آن می‌باشد. بر اثر عکس‌العمل اپیدرم میوه ضمغی از آن بیرون می‌آید که یکی از علائم تشخیص میوه‌های آلوده می‌باشد. این میوه‌ها اکثراً ریزش می‌نمایند.

زیست‌شناسی
این حشره زمستان را به صورت لارو به حالت دیاپوز در داخل یک پیله سفید چرکی نسبتاً ضخیم مایل به قهوه‌ای به سر می‌برد. این پیله‌ها در زیر پوستکهای تنه درخت، داخل شکافها و سوراخ‌هایی که حشرات دیگر ایجاد می‌کنند و حتی در داخل خاک دیده می‌شوند. در بهار پس از طی دوره شفیرگی مصادف با باز شدن شکوفه‌های درختان میزبان حشرات کامل ظاهر می‌شوند. بر اساس مشاهدات رجبی تخمهای این آفت تماماً روی میوه گذاشته شده و روی برگها خیلی بندرت تخمی دیده می‌شود. ولی در کرم سیبت عداد تخمهای گذاشته شده روی برگها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. لاروها به فاصله یک هفته تا ده روز از تخم خارج می‌شوند و چون از دانه میوه‌های کوچک می‌خورند، باعث ریزش آنها می‌گردند. طرز زندگی این آفت با مختصر جزئیاتی شبیه طرز زندگی کرم سیب می‌باشد. تعداد نسلهای این آفت از ۲ تا ۳ نسل متفاوت می‌باشد.

کنترل کرم آلو:

ین حشره یک آفت کلیدی روی گوجه و آلو می‌باشد. در نقاط گوجه و آلوکاری مهم کشور باید طبق برنامه دقیقی که در قالب پیش‌آگاهی طرح‌ریزی می‌گردد با آن مبارزه نموده می‌توان سم‌پاشی بر علیه مهترین آفات آلو و گوجه را نیز بر اساس مبارزه با این حشره تنظیم نمود و به عبارت دیگر با مبارزه بر علیه این آفت سایر حشرات مهم این دو میوه را زیر پوشش سم برد. البته حشراتی نظیر زنبور گوجه Hoplocampa minuta از نظر زمان مبارزه مطابقت چندانی با این حشره ندارد ولی در مقابل می‌توان مبارزه بر علیه شپشک‌های نخودی Eulecanium coryli شپشک آسیایی Tecaspis asiatica و حتی شته‌های Hyalopterus pruni و Pierochloroia’es persioae را با مبارزه با نسل اول این آفت تلفیق نمود.

زمان مبارزه با کرم آلو را می‌توان بر اساس تخمگذاری حشره و مشاهده اولین تفریخ تخمها پی‌ریزی نمود. اکنون که تله‌های فرومونی برای پیگیری و نوسان جمعیت این حشره به بازار آمده است (Fanemone فرمول تجارتی کرم آلو) می‌توان با استفاده از داده‌های آن و روشن شدن شروع و پایان نسلها و طبیعتاً با کمک گرفتن از شروع تخمگذاری حشره (با مشاهدات عینی) زمانهای مبارزه را مشخص نمود. در زمینه استفاده از پارازیتوئیدها باید گونه‌های موجود از جنس تریکوگراما را جهت کنترل نسبی این حشره حمایت نمود.

کنترل شیمیائی:

۱.      فوزالن(زولون) EC35% و ۱.۵ در هزار)

۲.     آزینفوس متیل(گوزاتیون) EC20% و ۲ درهزار)

۳.      دیازینون EC60% ( 1 درهزار)

۴.     دیازینون WP40% ( 1.5درهزار)

۵.     اتریمفوس(اکامت) EC50% 1در هزار)

۶.     آزینفوس متیل WP20% و ۲در هزار